łac. Pellargonium
Bardzo
popularne rośliny wieloletnie, o bogatej palecie barw (białe, różowe,
łososiowe, czerwone, liliowe, purpurowe, mieszane), ze względu na
łatwość hodowli często spotykane u nas w domach. Szybko i mocno rosną,
odmiany pienne pięknie prezentują się w skrzynkach balkonowych,
wielkokwiatowe przyciągają wzrok bogactwem ogromnych kwiatów.
Okres kwitnienia: od wiosny do pierwszych przymrozków, a w domu nawet cały rok.
Stanowisko: każde poza głębokim cieniem.
Pielęgnacja: pelargonie wymagają stale
wilgotnego podłoża oraz nawożenia w okresie od marca do września (jeśli
nadal kwitną, to dłużej). Na zimę należy kwiaty zabrać do domu,
ponieważ nie są odporne na mróz. Po zabraniu do domu rośliny mocno
przycinamy (przy głównym pędzie) i stawiamy w zacisznym miejscu.
Podlewamy skromnie, tak, by bryła korzeniowa nie wyschła i nie
nawozimy. Wystawiamy na dwór w kwietniu lub maju, kiedy temperatura
powietrza się ustabilizuje i miną nocne przymrozki. od razu zaczynamy
obficiej podlewać i nawozić (raz w tygodniu nawozami przeznaczonymi do
roślin balkonowych lub specjalnie dla pelargonii). Kwiaty doskonale
znoszą pełne słońca, ale w upały należy je mocno podlwać, nigdy nie
dopuszczając do przesuszenia podłoża. Przekwitnięte baldachimy kwiatów
wyłamujemy, pobudzając roślinę do obfitego kwitnienia.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych
wiosną lub jesienią. najprościej jest robić sadzonki z pędów, które
obcinamy jesienią po zabraniu roślin do domu. Mocne pędy zanurzamy w
ukorzeniaczu (do kupienia w sklepach ogrodniczych i marketach), po czym
sadzimy, mocno dociskając ziemię. Podlewamy i zimujemy aż do momentu,
kiedy rośliny będzie można wystawić wiosną na powietrze.
Ciekawostki: pięknie prezentują się też pelargonie bluszczolistne, mające grubsze, sztywne liście i opadające w dół pędy.
|